bezdźwięczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dźwięczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛzˈd͡ʑvjɛnt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
  • Syllabification: bez‧dźwięcz‧ny

Adjective

bezdźwięczny (not comparable, derived adverb bezdźwięcznie)

  1. soundless, voiceless, silent (not making a sound)
    Synonyms: atoniczny, bezgłośny, niemy
    Antonyms: dźwięczny, hałaśliwy
    bezdźwięczny głos ― a silent voice
  2. (phonetics) voiceless
    Coordinate term: dźwięczny

Declension

Declension of bezdźwięczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezdźwięczny bezdźwięczna bezdźwięczne bezdźwięczni bezdźwięczne
genitive bezdźwięcznego bezdźwięcznej bezdźwięcznego bezdźwięcznych
dative bezdźwięcznemu bezdźwięcznej bezdźwięcznemu bezdźwięcznym
accusative bezdźwięcznego bezdźwięczny bezdźwięczną bezdźwięczne bezdźwięcznych bezdźwięczne
instrumental bezdźwięcznym bezdźwięczną bezdźwięcznym bezdźwięcznymi
locative bezdźwięcznym bezdźwięcznej bezdźwięcznym bezdźwięcznych

Derived terms

noun
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.