dźwięczny
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʑvjɛnt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
- Syllabification: dźwięcz‧ny
Adjective
dźwięczny (not comparable, no derived adverb)
- booming, resonating, with a clear loud sound
- (phonetics) voiced
- Antonym: bezdźwięczny
Declension
Declension of dźwięczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dźwięczny | dźwięczna | dźwięczne | dźwięczni | dźwięczne | |
| genitive | dźwięcznego | dźwięcznej | dźwięcznego | dźwięcznych | ||
| dative | dźwięcznemu | dźwięcznej | dźwięcznemu | dźwięcznym | ||
| accusative | dźwięcznego | dźwięczny | dźwięczną | dźwięczne | dźwięcznych | dźwięczne |
| instrumental | dźwięcznym | dźwięczną | dźwięcznym | dźwięcznymi | ||
| locative | dźwięcznym | dźwięcznej | dźwięcznym | dźwięcznych | ||
Related terms
adjectives