bezumowny

Polish

Etymology

From bez- +‎ umowny. First attested in 1855.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.uˈmɔv.nɘ/
  • Rhymes: -ɔvnɘ
  • Syllabification: bez‧u‧mow‧ny

Adjective

bezumowny (not comparable, no derived adverb)

  1. (law) noncontractual, contractless

Declension

Declension of bezumowny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezumowny bezumowna bezumowne bezumowni bezumowne
genitive bezumownego bezumownej bezumownego bezumownych
dative bezumownemu bezumownej bezumownemu bezumownym
accusative bezumownego bezumowny bezumowną bezumowne bezumownych bezumowne
instrumental bezumownym bezumowną bezumownym bezumownymi
locative bezumownym bezumownej bezumownym bezumownych
noun

References

  1. ^ Biblioteka Warszawska‎[1], volume 1, 1855, page 173
  2. ^ bezumowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezumowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezumowny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.