bezwolność

Polish

Etymology

From bezwolny +‎ -ość. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛzˈvɔl.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧wol‧ność

Noun

bezwolność f

  1. willlessness
    Synonym: bezwola

Declension

Declension of bezwolność
singular
nominative bezwolność
genitive bezwolności
dative bezwolności
accusative bezwolność
instrumental bezwolnością
locative bezwolności
vocative bezwolności
adjective
adverb
nouns
verb

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1‎[1], page 90‎[2]
  2. ^ bezwolność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.