bezwolny

Polish

Etymology

From bez- +‎ wolny. First attested in 1769.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛzˈvɔl.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlnɘ
  • Syllabification: bez‧wol‧ny

Adjective

bezwolny (not comparable, derived adverb bezwolnie)

  1. will-less (lacking volition, not exercising one's will)
  2. supine (reluctant to take action)

Declension

Declension of bezwolny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezwolny bezwolna bezwolne bezwolni bezwolne
genitive bezwolnego bezwolnej bezwolnego bezwolnych
dative bezwolnemu bezwolnej bezwolnemu bezwolnym
accusative bezwolnego bezwolny bezwolną bezwolne bezwolnych bezwolne
instrumental bezwolnym bezwolną bezwolnym bezwolnymi
locative bezwolnym bezwolnej bezwolnym bezwolnych

Derived terms

noun
nouns
verb

References

  1. ^ bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  2. ^ bezwolny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwolny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.