białoręki
Polish
Etymology
From biały + -o- + ręka + -i. First attested in 1807.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bja.wɔˈrɛŋ.ki/
- Rhymes: -ɛŋki
- Syllabification: bia‧ło‧rę‧ki
Adjective
białoręki (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of białoręki (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | białoręki | białoręka | białorękie | białoręcy | białorękie | |
| genitive | białorękiego | białorękiej | białorękiego | białorękich | ||
| dative | białorękiemu | białorękiej | białorękiemu | białorękim | ||
| accusative | białorękiego | białoręki | białoręką | białorękie | białorękich | białorękie |
| instrumental | białorękim | białoręką | białorękim | białorękimi | ||
| locative | białorękim | białorękiej | białorękim | białorękich | ||
Derived terms
noun
References
Further reading
- białoręki in Polish dictionaries at PWN