biczowniczy

Polish

Etymology

From biczownik +‎ -y. First attested in 1809.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.t͡ʂɔvˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: bi‧czow‧ni‧czy

Adjective

biczowniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, religion) flagellant's, flagellator's

Declension

Declension of biczowniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative biczowniczy biczownicza biczownicze biczowniczy biczownicze
genitive biczowniczego biczowniczej biczowniczego biczowniczych
dative biczowniczemu biczowniczej biczowniczemu biczowniczym
accusative biczowniczego biczowniczy biczowniczą biczownicze biczowniczych biczownicze
instrumental biczowniczym biczowniczą biczowniczym biczowniczymi
locative biczowniczym biczowniczej biczowniczym biczowniczych
adjective
nouns
verbs

References

  1. ^ Michał Abraham Trotz (1809) Nouveau dictionnaire françois, allemand et polonois: enrichi de plusieurs exemples de l'histoire polonoise, des termes ordinaires des arts, de plus nouveaux mots et des remarques de grammaire les plus necessaires, avec une liste alphabetique des poetes et de meilleurs livres polonois‎[1]
  2. ^ biczowniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.