bicz

See also: Bicz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bicz, from Proto-Slavic *bičь, from *bìti. Doublet of pejcz (“horsewhip, quirt”), a borrowing from German. By surface analysis, bić +‎ -cz.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈbit͡ʂ/
Audio: (file)
Rhymes: -it͡ʂ
Syllabification: bicz
Homophone: Bicz

Noun

bicz m inan (diminutive biczyk, augmentative biczysko)

whip (a flexible instrument, commonly made of leather, used to create a sharp "crack" sound for directing or herding animals)
Synonyms: bat, batog, kańczug, nahaj, nahajka

rzemienny/skórzany bicz ― a leather whip

trzask bicza ― the crack of a whip

chłostać/wychłostać biczem ― to whip

smagać/smagnąć biczem ― to lash with a whip

uderzać/uderzyć biczem ― to hit with a whip

Declension

Declension of bicz

	singular	plural
nominative	bicz	bicze
genitive	bicza	biczy/biczów
dative	biczowi	biczom
accusative	bicz	bicze
instrumental	biczem	biczami
locative	biczu	biczach
vocative	biczu	bicze

Derived terms

adjectives

adverb

jak z bicza strzelił

nouns

proverb

z piasku bicza nie ukręcisz

verbs

biczować impf, ubiczować pf
chłostać biczem satyry impf, wychłostać biczem satyry pf
kręcić na siebie bicz impf, ukręcić na siebie bicz pf
wybiczować pf

Related terms

verb

bić impf

Further reading

bicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bicz in Polish dictionaries at PWN