biegun

See also: Biegun

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *běgunъ. By surface analysis, bieg +‎ -un. First attested in the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /bʲɛɡun/
  • IPA(key): (15th CE) /bʲɛɡun/

Noun

biegun m pers

  1. (attested in Greater Poland) messenger, courier (someone whose job is carrying messages)
    • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 30, 6:
      Pospyeszily syø byegunowye z lysti
      [Pośpieszyli się biegunowie z listy]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 36v:
      Cursor eyn lauffer czyekącz byegvn
      [Cursor eyn lauffer ciekacz biegun]
  2. (attested in Greater Poland) vagrant, vagabond
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[2], Lubiń, page 3:
      Byegvn pedivagus
      [Biegun pedivagus]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 97v:
      Pedivagus byegvn
      [Pedivagus biegun]
  3. renegade
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 67:
      Byegvn a. nyevstaviczny apostata
      [Biegun aut nieustawiczny apostata]

Derived terms

Descendants

  • Polish: biegunka

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “biegun”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “biegun”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “biegun”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “biegun”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • K. Nitsch, editor (1953), “biegun”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 88
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “biegun”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “biegun”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish biegun. By surface analysis, bieg +‎ -un. Sense 1, sense 2 and sense 3 are semantic loans from Greek πόλος (pólos). Doublet of Bihun.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈbjɛ.ɡun/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɡun
  • Syllabification: bie‧gun
  • Homophone: Biegun

Noun

biegun m inan (related adjective biegunowy)

  1. (geography) pole (extreme of an axis)
  2. pole (magnetic point)
  3. (electricity) pole (contact on an electrical device, such as a battery, at which electric current enters or leaves)
    dodatni biegunpositive pole
    ujemny biegunnegative pole
  4. (geometry) pole (fixed point relative to other points or lines)
  5. pole (something opposite to something else)
    przeciwległy/przeciwny/przeciwstawny biegunthe oppositepole
    skrajny biegunan extreme pole
    biegun politycznya political pole
    biegun społecznya socail pole
    oscylować między biegunamito oscilate between poles
    plasować się na biegunieto be placed in a pole
    znajdować się na biegunieto be in a pole
  6. pole, heart, hub, center (place where a phenomenon occurs at its highest intensity)
    biegun biedy/nędzya pole of poverty
    biegun bogactwaa pole of wealth
    biegun ciepłaa heat pole
    biegun zimnaa cold pole
    biegun wzrostua growthpole
  7. rocker (arched piece at the base of something, i.e. a chair, that allows it to rock)
    Hypernym: płoza
    fotel na biegunachrocking chair
    konik/koń na biegunachrocking horse
    zabawki na biegunachrocking toy
  8. (Near Masovian, milling) upper, thicker millstone rotating on a stationary saucer
  9. (obsolete or dialectal, Przemyśl, architecture) peg (that which a door or gate, etc., swings)
    Synonym: czop
  10. (obsolete, mechanical engineering) nut (for a bolt)
    Synonym: mutra

Declension

Noun

biegun m animal

  1. (archaic) runner (fast saddle horse or steed)

Declension

Noun

biegun m pers

  1. (Christianity) member of the Beguny subgroup of the Bezpopovtsy
  2. (obsolete) non-guild worker (non-guild craftsman who performs a craft without the guild's permission)
  3. (obsolete) runner (one who runs)
    Synonym: biegacz
  4. (obsolete) arbiter; moderator
    Synonyms: arbiter, pośrednik
  5. (obsolete) investigative police agent
  6. (Middle Polish) wanderer; homeless person; vagabond,; rogue; exile; pilgrim; beggar
  7. (Middle Polish) procurer; suitor
  8. (Middle Polish) messenger, courier (someone whose job is carrying messages)
    Synonym: goniec
  9. (Middle Polish) fugitive
    Synonym: zbieg

Declension

Derived terms

nouns
verbs

Collocations

Further reading