bijstaan

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bistaen. Equivalent to bij +‎ staan.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɛi̯staːn/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bij‧staan

Verb

bijstaan

  1. (transitive) to assist
    Synonym: helpen
  2. (intransitive) to stand by or nearby

Conjugation

Conjugation of bijstaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive bijstaan
past singular stond bij
past participle bijgestaan
infinitive bijstaan
gerund bijstaan n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sta bij stond bij bijsta bijstond
2nd person sing. (jij) staat bij, sta bij2 stond bij bijstaat bijstond
2nd person sing. (u) staat bij stond bij bijstaat bijstond
2nd person sing. (gij) staat bij stondt bij bijstaat bijstondt
3rd person singular staat bij stond bij bijstaat bijstond
plural staan bij stonden bij bijstaan bijstonden
subjunctive sing.1 sta bij stonde bij bijsta bijstonde
subjunctive plur.1 staan bij stonden bij bijstaan bijstonden
imperative sing. sta bij
imperative plur.1 staat bij
participles bijstaand bijgestaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.