binnenlaten

Dutch

Etymology

Compound of binnen (“inside”) +‎ laten (“to allow, let”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɪ.nə(n)ˌlaːtə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

binnenlaten

  1. (transitive) to let someone inside

Conjugation

Conjugation of binnenlaten (strong class 7, separable)
infinitive binnenlaten
past singular liet binnen
past participle binnengelaten
infinitive binnenlaten
gerund binnenlaten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular laat binnen liet binnen binnenlaat binnenliet
2nd person sing. (jij) laat binnen liet binnen binnenlaat binnenliet
2nd person sing. (u) laat binnen liet binnen binnenlaat binnenliet
2nd person sing. (gij) laat binnen liet binnen binnenlaat binnenliet
3rd person singular laat binnen liet binnen binnenlaat binnenliet
plural laten binnen lieten binnen binnenlaten binnenlieten
subjunctive sing.1 late binnen liete binnen binnenlate binnenliete
subjunctive plur.1 laten binnen lieten binnen binnenlaten binnenlieten
imperative sing. laat binnen
imperative plur.1 laat binnen
participles binnenlatend binnengelaten
1) Archaic.

Derived terms

  • binnenlating
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.