breþer
See also: brether
Old English
Noun
brēþer
- dative singular of brōþor
Old Swedish
Etymology
From Old Norse breiðr, from Proto-Germanic *braidaz.
Adjective
brēþer
Declension
Declension of brēþer (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | brēþer | brēþ | brēt |
| accusative | brēþan | brēþa | brēt |
| dative | brēþum brēþom |
brēþri brēþre |
brēþu brēþo |
| genitive | brēþs | brēþrar | brēþs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | brēþir brēþer |
brēþar | brēþ |
| accusative | brēþa | brēþar | brēþ |
| dative | brēþum brēþom |
brēþum brēþom |
brēþum brēþom |
| genitive | brēþra brēþa |
brēþra brēþa |
brēþra brēþa |
Declension of brēþer (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | brēþi brēþe |
brēþa | brēþa |
| accusative | brēþa | brēþu brēþo |
brēþa |
| dative | brēþa | brēþu brēþo |
brēþa |
| genitive | brēþa | brēþu brēþo |
brēþa |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
| accusative | brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
| dative | brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
| genitive | brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
brēþu brēþo |
Descendants
- Swedish: bred