Old Norse
Participle
brigðr
- past participle of brigða
- fickle, faithless
Declension
Strong declension of brigðr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
brigðr
|
brigð
|
brigt
|
| accusative
|
brigðan
|
brigða
|
brigt
|
| dative
|
brigðum
|
brigðri
|
brigðu
|
| genitive
|
brigðs
|
brigðrar
|
brigðs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
brigðir
|
brigðar
|
brigð
|
| accusative
|
brigða
|
brigðar
|
brigð
|
| dative
|
brigðum
|
brigðum
|
brigðum
|
| genitive
|
brigðra
|
brigðra
|
brigðra
|
Weak declension of brigðr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
brigði
|
brigða
|
brigða
|
| accusative
|
brigða
|
brigðu
|
brigða
|
| dative
|
brigða
|
brigðu
|
brigða
|
| genitive
|
brigða
|
brigðu
|
brigða
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
brigðu
|
brigðu
|
brigðu
|
| accusative
|
brigðu
|
brigðu
|
brigðu
|
| dative
|
brigðum
|
brigðum
|
brigðum
|
| genitive
|
brigðu
|
brigðu
|
brigðu
|
Derived terms
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “brigðr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 70; also available at the Internet Archive