brij

Albanian

Etymology

From Proto-Albanian *brin(i), from Proto-Indo-European *bʰreyH- (“to rub, scratch”). Cognate to Proto-Slavic *briti (“to shave”)[1] and Thracian βρίλων (brílōn, “barber”).

Verb

brij (aorist brijta, participle brirë)

  1. to rub, scratch

Conjugation

Standard Albanian conjugation of brij (active voice)

  • Show compound tenses:  

participle brirë
gerund duke brirë
infinitive për të brirë
singular plural
1st pers. 2nd pers. 3rd pers. 1st pers. 2nd pers. 3rd pers.
indicative present brij brin brin brijmë brini brijnë
imperfect brija brije brinte brinim brinit brinin
aorist briva brive briu brimë britë brinë
perfect kam brirë ke brirë ka brirë kemi brirë keni brirë kanë brirë
past perfect kisha brirë kishe brirë kishte brirë kishim brirë kishit brirë kishin brirë
aorist II pata brirë pate brirë pati brirë patëm brirë patët brirë patën brirë
future1 do të brij do të brish do të brijë do të brijmë do të brini do të brijnë
future perfect2 do të kem brirë do të kesh brirë do të ketë brirë do të kemi brirë do të keni brirë do të kenë brirë
subjunctive present të brij të brish të brijë të brijmë të brini të brijnë
imperfect të brija të brije të brinte të brinim të brinit të brinin
perfect të kem brirë të kesh brirë të ketë brirë të kemi brirë të keni brirë të kenë brirë
past perfect të kisha brirë të kishe brirë të kishte brirë të kishim brirë të kishit brirë të kishin brirë
conditional1, 2 imperfect do të brija do të brije do të brinte do të brinim do të brinit do të brinin
past perfect do të kisha brirë do të kishe brirë do të kishte brirë do të kishim brirë do të kishit brirë do të kishin brirë
optative present brifsha brifsh briftë brifshim brifshi brifshin
perfect paça brirë paç brirë pastë brirë paçim brirë paçit brirë paçin brirë
admirative present brikam brike brika brikemi brikeni brikan
imperfect brikësha brikëshe brikësh brikëshim brikëshit brikëshin
perfect paskam brirë paske brirë paska brirë paskemi brirë paskeni brirë paskan brirë
past perfect paskësha brirë paskëshe brirë paskësh brirë paskëshim brirë paskëshit brirë paskëshin brirë
imperative present — bri — — brini —
1) indicative future identical with conditional present 2) indicative future perfect identical with conditional perfect

Derived terms

References

  1. ^ Demiraj, Bardhyl (1997) Albanische Etymologien: Untersuchungen zum albanischen Erbwortschatz [Albanian Etymologies: […]] (Leiden Studies in Indo-European; 7)‎[1] (in German), Amsterdam, Atlanta: Rodopi, page 108

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bri, from Old Dutch *brī, from Proto-West Germanic *brīw, possibly from Proto-Germanic *brīwaz, from Proto-Indo-European *bʰréy-u-s ~ *bʰr̥y-éw-s, from *bʰr-ey-, from *bʰer- (“to boil”), cognate with Latin frīgō (“to roast”), Sanskrit भृज्जति (bhṛjjati, “to roast”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /brɛi̯/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: brij
  • Rhymes: -ɛi̯

Noun

brij m (plural brijen, diminutive brijtje n)

  1. porridge
    Synonym: pap
  2. goop, muck

Derived terms

References

  1. ^ Friedrich Kluge (1989) “Brei”, in Elmar Seebold, editor, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache [Etymological Dictionary of the German Language] (in German), 22nd edition, Berlin: Walter de Gruyter, →ISBN, page 104

West Frisian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbrɛi̯/

Noun

brij c (no plural, diminutive brijke)

  1. porridge
  2. mess

Further reading

  • “brij”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.