bruciacchiarsi
Italian
Etymology
From bruciacchiare (“to scorch, singe”) + -si (enclitic reflexive pronoun).
Pronunciation
- IPA(key): /bru.t͡ʃakˈkjar.si/
- Rhymes: -arsi
- Hyphenation: bru‧ciac‧chiàr‧si
Verb
bruciacchiàrsi (first-person singular present mi bruciàcchio, first-person singular past historic mi bruciacchiài, past participle bruciacchiàtosi)
- reflexive of bruciacchiare
- to burn (of food)
Conjugation
Conjugation of bruciacchiàrsi (-are) (See Appendix:Italian verbs)