brusir
Catalan
Etymology
Variation of abrusar, with a change of conjugation. Compare Occitan brusir.
Pronunciation
Verb
brusir (first-person singular present bruseixo, first-person singular preterite brusí, past participle brusit)(transitive)
Conjugation
Conjugation of brusir (third conjugation, with -eix-)
| infinitive | brusir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | brusint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | brusit | brusida | |||||
| plural | brusits | brusides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | bruseixo | bruseixes | bruseix | brusim | brusiu | bruseixen | |
| imperfect | brusia | brusies | brusia | brusíem | brusíeu | brusien | |
| future | brusiré | brusiràs | brusirà | brusirem | brusireu | brusiran | |
| preterite | brusí | brusires | brusí | brusírem | brusíreu | brusiren | |
| conditional | brusiria | brusiries | brusiria | brusiríem | brusiríeu | brusirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | bruseixi | bruseixis | bruseixi | brusim | brusiu | bruseixin | |
| imperfect | brusís | brusissis | brusís | brusíssim | brusíssiu | brusissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | bruseix | bruseixi | brusim | brusiu | bruseixin | |
| negative (no) | — | no bruseixis | no bruseixi | no brusim | no brusiu | no bruseixin | |
Derived terms
- brusent
- brusidor
Further reading
- “brusir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025