bytny

• bytni

From byt +‎ -ny. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bitniː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bitni/

bytny (derived adverb bytnie)

1. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) existing, real
   • 1874-1891 [XV p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXV, Radom, Miłosław, page 200:

     Bytny, vec[z]uysthy, essencialis

     [Bytny, wiekuisty, essencialis]

   • 1874-1891 [XV p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[4], [5], [6]}, volume XXV, Radom, Miłosław, page 200:

     Bytny, vec[z]uysthy, essencialis

     [Bytny, wiekuisty, essencialis]

   • 1877-1881 [XV p. post.], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 2242:

     Vyerne, prawdziue, bytnye

     [Wierne, prawdziwe, bytnie]

• Bańkowski, Andrzej (2000) “bytny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• K. Nitsch, editor (1954), “Bytny, Bytni”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 209
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bytny, bytni”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN