canonicitate
Romanian
Etymology
Borrowed from French canonicité. Equivalent to canonic + -itate.
Noun
canonicitate f (uncountable)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | canonicitate | canonicitatea | canonicități | canonicitățile | |
| genitive-dative | canonicități | canonicității | canonicități | canonicităților | |
| vocative | canonicitate, canonicitateo | canonicităților | |||