ciemięga

See also: Ciemięga

Polish

Etymology

From ciemię +‎ -ęga.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /t͡ɕɛˈmjɛŋ.ɡa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛŋɡa
  • Syllabification: cie‧mię‧ga

Noun

ciemięga f

  1. (obsolete) toil
    Synonyms: mozół, trud
  2. any cranefly of the genus Hexatoma
  3. (Kuyavia) synonym of żujka

Declension

Declension of ciemięga
singular plural
nominative ciemięga ciemięgi
genitive ciemięgi ciemięg
dative ciemiędze ciemięgom
accusative ciemięgę ciemięgi
instrumental ciemięgą ciemięgami
locative ciemiędze ciemięgach
vocative ciemięgo ciemięgi

Noun

ciemięga m pers or f

  1. (colloquial, derogatory) inept or lethargic person
    Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Masculine:

Declension of ciemięga
singular plural
nominative ciemięga ciemięgi
genitive ciemięgi ciemięgów
dative ciemiędze ciemięgom
accusative ciemięgę ciemięgów
instrumental ciemięgą ciemięgami
locative ciemiędze ciemięgach
vocative ciemięgo ciemięgi

Feminine:

Declension of ciemięga
singular plural
nominative ciemięga ciemięgi
genitive ciemięgi ciemięg
dative ciemiędze ciemięgom
accusative ciemięgę ciemięgi
instrumental ciemięgą ciemięgami
locative ciemiędze ciemięgach
vocative ciemięgo ciemięgi

Derived terms

verb

References

  1. ^ Słownik etymologiczny języka polskiego/ciemię on the Polish Wikisource.Wikisource pl

Further reading

  • ciemięga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ciemięga in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1892) “ciemięga”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 3
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.