coiro

See also: Coiro

Galician

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Galician-Portuguese coiro, from Latin corium, from Proto-Indo-European *ker-, *sker-. Compare Portuguese couro, Spanish cuero and French cuir.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkojɾo/ [ˈkoj.ɾʊ]
  • Rhymes: -ojɾo
  • Hyphenation: coiro

Noun

coiro m (plural coiros)

  1. (uncountable) leather (material)
    • 1438, X. Ferro Couselo, editor, A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI, Vigo: Galaxia, page 126:
      o par de çapatos de vaca nobos et sobre solados et tacoados e ben coseytos e de boas solas e peças e boa liña e boo coiro
      the pair of new cow shoes, with over sole, tacked, well sewn, with good soles and pieces and good thread and good leather
  2. hide
    • 1370, R. Lorenzo, editor, Crónica troiana, A Coruña: Fundación Barrié, page 398:
      Et el tragía en sua mão hũ arco, en que nõ auj́a madeyra, mays era todo feyto de coyros cruus et de neruos engrudidos per grãde arte et per grã maestría
      He was carrying a bow in his hand, not made of wood, but completely made with crude hides and glued tendons, with great art and great mastery
    Synonym: pelica
  3. skin
    • 1977, Suso Vaamonde / traditional, Ua! (song):
      este pandeiro que toco
      por moito que repenique
      non teñas medo que rache
      que é de coiro de cacique
      this tambourine I play,
      no matter how much I drum it,
      have no fear, it won't break,
      'cause is made of tyrant skin
    Synonym: pel

Derived terms

References

Latin

Etymology

From coira +‎ , from Proto-Italic *kʷoizā, from Proto-Indo-European *kʷeys-.

Verb

coirō (present infinitive coirāre, perfect active coirāvī, supine coirātum); first conjugation (Old Latin)

  1. alternative form of cūrō
    • CIL 10.3775:
      L(ucius) Olienus L(uci) f(ilius) / [he]isc(e) mag(istri) Spei Fidei Fortunae mur[um] / faciundu(m) coiravere M(arco) Minu[cio] / S(purio) Postumio co(n)s(ulibus)
      (please add an English translation of this quotation)
    • CIL 3.7233:
      A(ulus) Attiolenus A(uli) f(ilius) Vel(ina) reficiundam coiravit
      (please add an English translation of this quotation)
    • CIL 11.7505:
      C(aius) Egnatius Sex(ti) f(ilius) prata / faciunda coiravit
      (please add an English translation of this quotation)
    • CIL 2.3433:
      Heisce m/agistris / coira(r)unt / C(aius) Poplici(us) C(ai) f(ilius) / L(ucius) Cervi(us) L(uci) f(ilius) / M(arcus) Caeici(us) N(umeri) C(ai) l(ibertus) / L(ucius) Talepi(us) A(uli) l(ibertus) / Cn(aeus) Tongili(us) pu(bi) l(ibertus) / L(ucius) Paqui(us) Lon[g]i l(ibertus) Silo / Q(uintus) Verati C(ai) s(ervus) / P(h)il(emo) Pontili(orum) M(arci) C(ai) s(ervus) / Q(uinctio) Claudi / Pos(tumi?) C(ai) s(ervus)
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Usage notes

The form coiraveront is attested in one inscription from Sardinia.

References

  • curo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • curo in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
  • J. N. Adams, Anna Chahoud, Giuseppe Pezzini, editor (2023), Early Latin: Constructs, Diversity, Reception[1], Cambridge: Cambridge University Press, →ISBN, page 53

Old Galician-Portuguese

Etymology

Inherited from Latin corium, with metathesis.

Pronunciation

  • Rhymes: -ojɾo

Noun

coiro m (plural coiros)

  1. leather (material produced by tanning animal skin)

Descendants

  • Galician: coiro
  • Portuguese: couro, coiro (older and dialectal form), cuiro (dialectal), cuoiro (dialectal), cueiro (dialectal), coro (dialectal)

Further reading

Portuguese

Etymology

Inherited from Old Galician-Portuguese coiro, from Latin corium.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈkoj.ɾu/ [ˈkoɪ̯.ɾu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈkoj.ɾo/ [ˈkoɪ̯.ɾo]

  • Rhymes: -ojɾu
  • Hyphenation: coi‧ro

Noun

coiro m (plural coiros)

  1. alternative form of couro

Derived terms