congrueren
Dutch
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
congrueren
Conjugation
| Conjugation of congrueren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | congrueren | |||
| past singular | congrueerde | |||
| past participle | gecongrueerd | |||
| infinitive | congrueren | |||
| gerund | congrueren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | congrueer | congrueerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | congrueert, congrueer2 | congrueerde | ||
| 2nd person sing. (u) | congrueert | congrueerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | congrueert | congrueerde | ||
| 3rd person singular | congrueert | congrueerde | ||
| plural | congrueren | congrueerden | ||
| subjunctive sing.1 | congruere | congrueerde | ||
| subjunctive plur.1 | congrueren | congrueerden | ||
| imperative sing. | congrueer | |||
| imperative plur.1 | congrueert | |||
| participles | congruerend | gecongrueerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||