congruus

Latin

Etymology

From congruō.

Pronunciation

Adjective

congruus (feminine congrua, neuter congruum); first/second-declension adjective

  1. agreeing, fit, suitable
  2. harmonious, concordant

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative congruus congrua congruum congruī congruae congrua
genitive congruī congruae congruī congruōrum congruārum congruōrum
dative congruō congruae congruō congruīs
accusative congruum congruam congruum congruōs congruās congrua
ablative congruō congruā congruō congruīs
vocative congrue congrua congruum congruī congruae congrua

Descendants

  • English: congruous
  • Catalan: congru
  • French: congru
  • Galician: congruo
  • Italian: congruo
  • Portuguese: côngruo
  • Spanish: congruo

References

  • congruus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • congruus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.