consolació
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin cōnsōlātiōnem. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [kun.su.lə.siˈo]
- IPA(key): (Balearic) [kon.so.lə.siˈo]
- IPA(key): (Valencia) [kon.so.la.siˈo]
Noun
consolació f (plural consolacions)
- consolation
- Synonym: consol
Related terms
References
- ^ “consolació”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
Further reading
- “consolació”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “consolació” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “consolació” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.