contaminant

English

Etymology

Borrowed from French contaminant, present participle of contaminer (to contaminate), from Latin contāmināre. By surface analysis, contaminate +‎ -ant.

Pronunciation

  • IPA(key): /kənˈtamɪnənt/
  • Audio (US):(file)
  • Hyphenation: con‧tam‧i‧nant

Noun

contaminant (plural contaminants)

  1. That which contaminates; an impurity; foreign matter.
    Put the lid on the jar to keep contaminants out.

Derived terms

Translations

Catalan

Pronunciation

  • IPA(key): (Central) [kun.tə.miˈnan]
  • IPA(key): (Balearic) [kon.tə.miˈnant]
  • IPA(key): (Valencia) [kon.ta.miˈnant]

Adjective

contaminant m or f (masculine and feminine plural contaminants)

  1. contaminating

Noun

contaminant m (plural contaminants)

  1. contaminant

Verb

contaminant

  1. gerund of contaminar

Further reading

French

Pronunciation

  • Audio:(file)

Participle

contaminant

  1. present participle of contaminer

Latin

Verb

contāminant

  1. third-person plural present active indicative of contāminō

Romanian

Etymology

From contamina +‎ -ant.

Adjective

contaminant m or n (feminine singular contaminantă, masculine plural contaminanți, feminine and neuter plural contaminante)

  1. contaminate

Declension

Declension of contaminant
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite contaminant contaminantă contaminanți contaminante
definite contaminantul contaminanta contaminanții contaminantele
genitive-
dative
indefinite contaminant contaminante contaminanți contaminante
definite contaminantului contaminantei contaminanților contaminantelor