contingentia

Latin

Etymology

From contingēns +‎ -ia.

Pronunciation

Noun

contingentia f (genitive contingentiae); first declension

  1. restraint, abstemiousness, continence, temperance, moderation
  2. contiguity, proximity

Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative contingentia contingentiae
genitive contingentiae contingentiārum
dative contingentiae contingentiīs
accusative contingentiam contingentiās
ablative contingentiā contingentiīs
vocative contingentia contingentiae

Descendants

  • Catalan: contingència
  • French: contingence
  • Galician: continxencia
  • Italian: contingenza
  • Portuguese: contingência
  • Romanian: contingență
  • Spanish: contingencia

Participle

contingentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of contingēns

References