cornuatus

Latin

Etymology

From cornū (horn) +‎ -ātus.

Pronunciation

Adjective

cornuātus (feminine cornuāta, neuter cornuātum); first/second-declension adjective

  1. horn-shaped, horn-like

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cornuātus cornuāta cornuātum cornuātī cornuātae cornuāta
genitive cornuātī cornuātae cornuātī cornuātōrum cornuātārum cornuātōrum
dative cornuātō cornuātae cornuātō cornuātīs
accusative cornuātum cornuātam cornuātum cornuātōs cornuātās cornuāta
ablative cornuātō cornuātā cornuātō cornuātīs
vocative cornuāte cornuāta cornuātum cornuātī cornuātae cornuāta

Synonyms

References

  • cornuatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cornuatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.