corrigeren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch corrigeren, from Old French corriger, from Latin corrigō.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔriˈʒeːrə(n)/, /kɔriˈɣeːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: cor‧ri‧ge‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
corrigeren
- (transitive) to correct (to make something that was not valid become right)
- Synonyms: rechttrekken, rechtzetten, rectificeren
Conjugation
Conjugation of corrigeren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | corrigeren | |||
past singular | corrigeerde | |||
past participle | gecorrigeerd | |||
infinitive | corrigeren | |||
gerund | corrigeren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | corrigeer | corrigeerde | ||
2nd person sing. (jij) | corrigeert, corrigeer2 | corrigeerde | ||
2nd person sing. (u) | corrigeert | corrigeerde | ||
2nd person sing. (gij) | corrigeert | corrigeerde | ||
3rd person singular | corrigeert | corrigeerde | ||
plural | corrigeren | corrigeerden | ||
subjunctive sing.1 | corrigere | corrigeerde | ||
subjunctive plur.1 | corrigeren | corrigeerden | ||
imperative sing. | corrigeer | |||
imperative plur.1 | corrigeert | |||
participles | corrigerend | gecorrigeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
Related terms
Descendants
- Afrikaans: korrigeer
- Negerhollands: korrigeer