cráigh

Irish

Alternative forms

Etymology

From Middle Irish cráidid, from Old Irish *cráidid (whence do·accrádi (“to provoke, exasperate”)). A denominal verb derived from its verbal noun (modern Irish crá). Cognate with Scottish Gaelic cràidh.

Pronunciation

Verb

cráigh (present analytic cránn, future analytic cráfaidh, verbal noun crá, past participle cráite)

  1. (transitive) to torment, annoy
    Synonyms: céas, ciap
    Ná bí do mo chrá.
    Don’t annoy me.
    an bhean a chráigh mo chroí ― the woman who has troubled my heart; the woman who broke my heart

Conjugation

conjugation of cráigh (first conjugation – C)
verbal noun crá
past participle cráite
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present cráim cránn tú;
cráir† 		cránn sé, sí cráimid cránn sibh cránn siad;
cráid† 		a chránn; a chrás /
a gcránn* 		cráitear
past chráigh mé; chrás chráigh tú;
chráis 		chráigh sé, sí chrámar; chráigh muid chráigh sibh; chrábhair chráigh siad; chrádar a chráigh /
ar chráigh* 		crádh
past habitual chráinn / gcráinn‡‡ chráiteá / gcráiteᇇ chrádh sé, sí / gcrádh sé, s퇇 chráimis; chrádh muid / gcráimis‡‡; gcrádh muid‡‡ chrádh sibh / gcrádh sibh‡‡ chráidís; chrádh siad / gcráidís‡‡; gcrádh siad‡‡ a chrádh /
a gcrádh* 		chráití / gcráit퇇
future cráfaidh mé;
cráfad 		cráfaidh tú;
cráfair† 		cráfaidh sé, sí cráfaimid;
cráfaidh muid 		cráfaidh sibh cráfaidh siad;
cráfaid† 		a chráfaidh; a chráfas /
a gcráfaidh* 		cráfar
conditional chráfainn / gcráfainn‡‡ chráfá / gcráfᇇ chráfadh sé, sí / gcráfadh sé, s퇇 chráfaimis; chráfadh muid / gcráfaimis‡‡; gcráfadh muid‡‡ chráfadh sibh / gcráfadh sibh‡‡ chráfaidís; chráfadh siad / gcráfaidís‡‡; gcráfadh siad‡‡ a chráfadh /
a gcráfadh* 		chráfaí / gcráfa퇇
subjunctive
present go gcrá mé;
go gcrád† 		go gcrá tú;
go gcráir† 		go gcrá sé, sí go gcráimid;
go gcrá muid 		go gcrá sibh go gcrá siad;
go gcráid† 		— go gcráitear
past dá gcráinn dá gcráiteá dá gcrádh sé, sí dá gcráimis;
dá gcrádh muid 		dá gcrádh sibh dá gcráidís;
dá gcrádh siad 		— dá gcráití
imperative
– cráim cráigh crádh sé, sí cráimis cráigí;
cráidh† 		cráidís — cráitear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of cráigh
radical lenition eclipsis
cráigh chráigh gcráigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 145, page 57

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.