człowieczątko
Polish
Etymology
From człowieczę + -ko. First attested in 1859.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʂwɔ.vjɛˈt͡ʂɔnt.kɔ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔntkɔ
- Syllabification: czło‧wie‧cząt‧ko
Noun
człowieczątko n
- diminutive of człowieczę
- Synonyms: see Thesaurus:dziecko
Declension
Declension of człowieczątko
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | człowieczątko | człowieczątka |
| genitive | człowieczątka | człowieczątek |
| dative | człowieczątku | człowieczątkom |
| accusative | człowieczątko | człowieczątka |
| instrumental | człowieczątkiem | człowieczątkami |
| locative | człowieczątku | człowieczątkach |
| vocative | człowieczątko | człowieczątka |
Related terms
adjectives
adverb
interjections
nouns
verbs
- człowieczeć impf
- odczłowieczyć pf, odczłowieczać impf
- uczłowieczyć pf, uczłowieczać impf
References
Further reading
- człowieczątko in Polish dictionaries at PWN
- człowieczątko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego