człowiectwo

Old Polish

Alternative forms

Etymology

From człowiek +‎ -ctwo. First attested in 1301–1350.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲʲɫɔvʲɛt͡sʲtfɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲʲɫɔvʲɛt͡sʲtfɔ/

Noun

człowiectwo n

  1. (attested in Lesser Poland) humanity (state or nature of being a human, person)
    Synonym: człowieczeństwo
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie[1], Miechów, page cv 8:
      V cem buiach moze nase mdle clouechstuo?
      [W czem bujać może nasze mdłe człowieczstwo?]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 173:
      Po smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi osobnie, a pięćdziesiąt braciej osobnie, po społu siedząc w swojem człowiectwie (apparuisse cum humanitatis forma)
      [Po smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi osobnie a pięćdziesiąt braciej osobnie, po społu siedząc w swojem człowiectwie (apparuisse cum humanitatis forma)]

Descendants

  • Polish: człowiectwo

References

  • Bańkowski, Andrzej (2000) “człowiectwo”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “człowiectwo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish człowiectwo. By surface analysis, człowiek +‎ -ctwo.

Pronunciation

Noun

człowiectwo n

  1. (Middle Polish) humanity (state or nature of being a human, person)
    Synonym: człowieczeństwo

Declension

References