człowieczyca

See also: człowieczycą

Polish

Etymology

From człowiek +‎ -yca. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʂwɔ.vjɛˈt͡ʂɘ.t͡sa/
  • Rhymes: -ɘt͡sa
  • Syllabification: czło‧wie‧czy‧ca

Noun

człowieczyca f

  1. (obsolete) female equivalent of człowiek (“person, human”)

Declension

Declension of człowieczyca
singular plural
nominative człowieczyca człowieczyce
genitive człowieczycy człowieczyc
dative człowieczycy człowieczycom
accusative człowieczycę człowieczyce
instrumental człowieczycą człowieczycami
locative człowieczycy człowieczycach
vocative człowieczyco człowieczyce
adjectives
adverb
interjections
nouns
verbs

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “człowieczyca”, in Słownik języka polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.