düklük
Turkish
Etymology
Noun
düklük (definite accusative düklüğü, plural düklükler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | düklük | düklükler |
| definite accusative | düklüğü | düklükleri |
| dative | düklüğe | düklüklere |
| locative | düklükte | düklüklerde |
| ablative | düklükten | düklüklerden |
| genitive | düklüğün | düklüklerin |
Related terms
- arşidüklük (“archduchy”)
- grandüklük (“grand duchy”)