Turkish
Etymology
Borrowed from French duc.
Pronunciation
Noun
dük (definite accusative dükü, plural dükler)
- duke (male ruler of a duchy)
- Synonym: duka
Declension
Declension of dük
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dük
|
dükler
|
| definite accusative
|
dükü
|
dükleri
|
| dative
|
düke
|
düklere
|
| locative
|
dükte
|
düklerde
|
| ablative
|
dükten
|
düklerden
|
| genitive
|
dükün
|
düklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düküm
|
düklerim
|
| 2nd singular
|
dükün
|
düklerin
|
| 3rd singular
|
dükü
|
dükleri
|
| 1st plural
|
dükümüz
|
düklerimiz
|
| 2nd plural
|
dükünüz
|
dükleriniz
|
| 3rd plural
|
dükleri
|
dükleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dükümü
|
düklerimi
|
| 2nd singular
|
dükünü
|
düklerini
|
| 3rd singular
|
dükünü
|
düklerini
|
| 1st plural
|
dükümüzü
|
düklerimizi
|
| 2nd plural
|
dükünüzü
|
düklerinizi
|
| 3rd plural
|
düklerini
|
düklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düküme
|
düklerime
|
| 2nd singular
|
düküne
|
düklerine
|
| 3rd singular
|
düküne
|
düklerine
|
| 1st plural
|
dükümüze
|
düklerimize
|
| 2nd plural
|
dükünüze
|
düklerinize
|
| 3rd plural
|
düklerine
|
düklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dükümde
|
düklerimde
|
| 2nd singular
|
dükünde
|
düklerinde
|
| 3rd singular
|
dükünde
|
düklerinde
|
| 1st plural
|
dükümüzde
|
düklerimizde
|
| 2nd plural
|
dükünüzde
|
düklerinizde
|
| 3rd plural
|
düklerinde
|
düklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dükümden
|
düklerimden
|
| 2nd singular
|
dükünden
|
düklerinden
|
| 3rd singular
|
dükünden
|
düklerinden
|
| 1st plural
|
dükümüzden
|
düklerimizden
|
| 2nd plural
|
dükünüzden
|
düklerinizden
|
| 3rd plural
|
düklerinden
|
düklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dükümün
|
düklerimin
|
| 2nd singular
|
dükünün
|
düklerinin
|
| 3rd singular
|
dükünün
|
düklerinin
|
| 1st plural
|
dükümüzün
|
düklerimizin
|
| 2nd plural
|
dükünüzün
|
düklerinizin
|
| 3rd plural
|
düklerinin
|
düklerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düküm
|
düklerim
|
| 2nd singular
|
düksün
|
düklersin
|
| 3rd singular
|
dük
düktür
|
dükler
düklerdir
|
| 1st plural
|
düküz
|
dükleriz
|
| 2nd plural
|
düksünüz
|
düklersiniz
|
| 3rd plural
|
dükler
|
düklerdir
|
|
Derived terms
Volapük
Pronunciation
Noun
dük (nominative plural düks)
- duke
Declension
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only