dźgnąć

Polish

Alternative forms

Etymology

From dźgać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈd͡ʑɡnɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: dźgnąć

Verb

dźgnąć pf (imperfective dźgać)

  1. (transitive) to stab, to jab, to prod
  2. (reflexive with się, colloquial) to stab oneself
  3. (intransitive, obsolete) to rush (to run quickly)

Conjugation

Conjugation of dźgnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dźgnąć
future tense 1st dźgnę dźgniemy
2nd dźgniesz dźgniecie
3rd dźgnie dźgną
impersonal dźgnie się
past tense 1st dźgnąłem,
-(e)m dźgnął 		dźgnęłam,
-(e)m dźgnęła 		dźgnęłom,
-(e)m dźgnęło 		dźgnęliśmy,
-(e)śmy dźgnęli 		dźgnęłyśmy,
-(e)śmy dźgnęły
2nd dźgnąłeś,
-(e)ś dźgnął 		dźgnęłaś,
-(e)ś dźgnęła 		dźgnęłoś,
-(e)ś dźgnęło 		dźgnęliście,
-(e)ście dźgnęli 		dźgnęłyście,
-(e)ście dźgnęły
3rd dźgnął dźgnęła dźgnęło dźgnęli dźgnęły
impersonal dźgnięto
conditional 1st dźgnąłbym,
bym dźgnął 		dźgnęłabym,
bym dźgnęła 		dźgnęłobym,
bym dźgnęło 		dźgnęlibyśmy,
byśmy dźgnęli 		dźgnęłybyśmy,
byśmy dźgnęły
2nd dźgnąłbyś,
byś dźgnął 		dźgnęłabyś,
byś dźgnęła 		dźgnęłobyś,
byś dźgnęło 		dźgnęlibyście,
byście dźgnęli 		dźgnęłybyście,
byście dźgnęły
3rd dźgnąłby,
by dźgnął 		dźgnęłaby,
by dźgnęła 		dźgnęłoby,
by dźgnęło 		dźgnęliby,
by dźgnęli 		dźgnęłyby,
by dźgnęły
impersonal dźgnięto by
imperative 1st niech dźgnę dźgnijmy
2nd dźgnij dźgnijcie
3rd niech dźgnie niech dźgną
passive adjectival participle dźgnięty dźgnięta dźgnięte dźgnięci dźgnięte
anterior adverbial participle dźgnąwszy
verbal noun dźgnięcie

Further reading

  • dźgnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dźgnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.