denticulatus
Latin
Etymology
From denticulus (“small tooth”) + -ātus, from dēns (“tooth”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɛn.tɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪en̪.t̪i.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
denticulātus (feminine denticulāta, neuter denticulātum); first/second-declension adjective
- denticulate; furnished with small teeth
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | denticulātus | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta | |
| genitive | denticulātī | denticulātae | denticulātī | denticulātōrum | denticulātārum | denticulātōrum | |
| dative | denticulātō | denticulātae | denticulātō | denticulātīs | |||
| accusative | denticulātum | denticulātam | denticulātum | denticulātōs | denticulātās | denticulāta | |
| ablative | denticulātō | denticulātā | denticulātō | denticulātīs | |||
| vocative | denticulāte | denticulāta | denticulātum | denticulātī | denticulātae | denticulāta | |
Related terms
Descendants
- → English: denticulate
- → Italian: denticolato
- → Spanish: denticulado
References
- “denticulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- denticulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.