derruír

Galician

Etymology

From Latin diruere (“to demolish, overthrow”).

Verb

derruír (first-person singular present derrúo, first-person singular preterite derruín, past participle derruído)

  1. to knock down
  2. to fall down

Conjugation

    Conjugation of derruír (u becomes ú when stressed)
Singular Plural
First-person
(eu) 		Second-person
(ti) 		Third-person
(el / ela / Vde.) 		First-person
(nós) 		Second-person
(vós) 		Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal derruír
Personal derruír derruíres derruír derruírmos derruírdes derruíren
Gerund
derruíndo
Past participle
Masculine derruído derruídos
Feminine derruída derruídas
Indicative
Present derrúo derrúes derrúe derruímos derruídes derrúen
Imperfect derruía derruías derruía derruïamos derruïades derruían
Preterite derruín derruíches derruíu derruímos derruístes derruíron
Pluperfect derruíra derruíras derruíra derruiramos derruirades derruíran
Future derruirei derruirás derruirá derruiremos derruiredes derruirán
Conditional derruiría derruirías derruiría derruiriamos derruiriades derruirían
Subjunctive
Present derrúa derrúas derrúa derruamos derruades derrúan
Imperfect derruíse derruíses derruíse derruísemos derruísedes derruísen
Future derruír derruíres derruír derruírmos derruírdes derruíren
Imperative
Affirmative derrúe derrúa derruamos derruíde derrúan
Negative (non) non derrúas non derrúa non derruamos non derruades non derrúan
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.