diamantar

Norwegian Nynorsk

Noun

diamantar m

  1. indefinite plural of diamant

Romanian

Etymology

Borrowed from French diamantaire.

Noun

diamantar m (plural diamantari)

  1. (obsolete) a person who sells or cuts diamonds

Declension

Declension of diamantar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative diamantar diamantarul diamantari diamantarii
genitive-dative diamantar diamantarului diamantari diamantarilor
vocative diamantarule diamantarilor

References

  • diamantar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Spanish

Etymology

From diamante +‎ -ar.

Pronunciation

  • IPA(key): /djamanˈtaɾ/ [d̪ja.mãn̪ˈt̪aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: dia‧man‧tar

Verb

diamantar (first-person singular present diamanto, first-person singular preterite diamanté, past participle diamantado)

  1. to make shine like a diamond

Conjugation

Further reading