dievināt

Latvian

Etymology

From dievs (god) +‎ -ināt.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

dievināt

  1. second-person plural present indicative of dievināt

dievināt (transitive, 3rd conjugation, present dievinu, dievini, dievina, past dievināju)

  1. to admire, to adore, to idolize, to deify (to love and respect greatly, more than other objects of respect, sometimes even excessively)
    Treimaņu Pāvils ieraudzīja savā priekšā daiļo Marju, kādu viņš to pirmās reizes redzējis, kādu viņš to pielūdzis, dievinājisTreimaņu Pāvils saw in front of himself the beautiful Marja, such as he had seen her the first time, such as he had worshipped, idolized
    Inita par savu skolnieci zināja daudz vairāk: Cilvēkbērns, kuru visi slavēja un vecāki dievināja, patiesībā nebija laimīgsInita knew more about her students: Cilvēkbērns, whom everybody admired and whom (his) parents adored, was in fact not happy
    Ar Tulinu lepojas viņa studiju biedri, sievietes dievina viņa aso prātu un ārējo skaistumuTulins' fellow students are proud of him, the women admire (= are head over heels with) his sharp wit and his outer beauty

Conjugation

Conjugation of dievināt
indicative (īstenības izteiksme) imperative
(pavēles izteiksme)
present
(tagadne)
past
(pagātne)
future
(nākotne)
1st person sg es dievinu dievināju dievināšu
2nd person sg tu dievini dievināji dievināsi dievini
3rd person sg viņš, viņa dievina dievināja dievinās lai dievina
1st person pl mēs dievinām dievinājām dievināsim dievināsim
2nd person pl jūs dievināt dievinājāt dievināsiet,
dievināsit
dieviniet
3rd person pl viņi, viņas dievina dievināja dievinās lai dievina
renarrative (atstāstījuma izteiksme) participles (divdabji)
present dievinot present active 1 (adj.) dievinošs
past esot dievinājis present active 2 (adv.) dievinādams
future dievināšot present active 3 (adv.) dievinot
imperative lai dievinot present active 4 (obj.) dievinām
conditional (vēlējuma izteiksme) past active dievinājis
present dievinātu present passive dievināms
past būtu dievinājis past passive dievināts
debitive (vajadzības izteiksme) nominal forms
indicative (būt) jādievina infinitive (nenoteiksme) dievināt
conjunctive 1 esot jādievina negative infinitive nedievināt
conjunctive 2 jādievinot verbal noun dievināšana

Derived terms

  • dievinātājs, dievinātāja