dokładka

See also: dokładką

Polish

Etymology

From dokładać +‎ -ka. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /dɔˈkwat.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: do‧kład‧ka

Noun

dokładka f

  1. (chiefly colloquial) seconds, second helping
    Synonym: repeta
  2. (obsolete) addition, supplement, complement

Declension

Declension of dokładka
singular plural
nominative dokładka dokładki
genitive dokładki dokładek
dative dokładce dokładkom
accusative dokładkę dokładki
instrumental dokładką dokładkami
locative dokładce dokładkach
vocative dokładko dokładki

Derived terms

adverb
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dokładka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.