donaigh

Irish

Etymology

From dona +‎ -igh.

Verb

donaigh (present analytic donaíonn, future analytic donóidh, verbal noun donú, past participle donaithe)

(transitive) to make worse, aggravate, escalate
(intransitive) to become worse, deteriorate
(transitive) to injure, maim

Conjugation

conjugation of donaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	donú
past participle	donaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	donaím	donaíonn tú; donaír^†	donaíonn sé, sí	donaímid; donaíonn muid	donaíonn sibh	donaíonn siad; donaíd^†	a dhonaíonn; a dhonaíos / a ndonaíonn*	donaítear
past	dhonaigh mé; dhonaíos	dhonaigh tú; dhonaís	dhonaigh sé, sí	dhonaíomar; dhonaigh muid	dhonaigh sibh; dhonaíobhair	dhonaigh siad; dhonaíodar	a dhonaigh / ar dhonaigh*	donaíodh
past habitual	dhonaínn / ndonaínn‡‡	dhonaíteá / ndonaíteá‡‡	dhonaíodh sé, sí / ndonaíodh sé, sí‡‡	dhonaímis; dhonaíodh muid / ndonaímis‡‡; ndonaíodh muid‡‡	dhonaíodh sibh / ndonaíodh sibh‡‡	dhonaídís; dhonaíodh siad / ndonaídís‡‡; ndonaíodh siad‡‡	a dhonaíodh / a ndonaíodh*	dhonaítí / ndonaítí‡‡
future	donóidh mé; donód; donóchaidh mé^†	donóidh tú; donóir^†; donóchaidh tú^†	donóidh sé, sí; donóchaidh sé, sí^†	donóimid; donóidh muid; donóchaimid^†; donóchaidh muid^†	donóidh sibh; donóchaidh sibh^†	donóidh siad; donóid^†; donóchaidh siad^†	a dhonóidh; a dhonós; a dhonóchaidh^†; a dhonóchas^† / a ndonóidh; a ndonóchaidh^†	donófar; donóchar^†
conditional	dhonóinn; dhonóchainn^† / ndonóinn‡‡; ndonóchainn^†‡‡	dhonófá; dhonóchthá^† / ndonófá‡‡; ndonóchthá^†‡‡	dhonódh sé, sí; dhonóchadh sé, sí^† / ndonódh sé, sí‡‡; ndonóchadh sé, sí^†‡‡	dhonóimis; dhonódh muid; dhonóchaimis^†; dhonóchadh muid^† / ndonóimis‡‡; ndonódh muid‡‡; ndonóchaimis^†‡‡; ndonóchadh muid^†‡‡	dhonódh sibh; dhonóchadh sibh^† / ndonódh sibh‡‡; ndonóchadh sibh^†‡‡	dhonóidís; dhonódh siad; dhonóchadh siad^† / ndonóidís‡‡; ndonódh siad‡‡; ndonóchadh siad^†‡‡	a dhonódh; a dhonóchadh^† / a ndonódh; a ndonóchadh^†	dhonófaí; dhonóchthaí^† / ndonófaí‡‡; ndonóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go ndonaí mé; go ndonaíod^†	go ndonaí tú; go ndonaír^†	go ndonaí sé, sí	go ndonaímid; go ndonaí muid	go ndonaí sibh	go ndonaí siad; go ndonaíd^†	—	go ndonaítear
past	dá ndonaínn	dá ndonaíteá	dá ndonaíodh sé, sí	dá ndonaímis; dá ndonaíodh muid	dá ndonaíodh sibh	dá ndonaídís; dá ndonaíodh siad	—	dá ndonaítí
imperative
–	donaím	donaigh	donaíodh sé, sí	donaímis	donaígí; donaídh^†	donaídís	—	donaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *donaigh*
radical	lenition	eclipsis
donaigh	dhonaigh	ndonaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Irish

Etymology

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading