doorkijken

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːrˌkɛi̯.kə(n)/
  • Hyphenation: door‧kij‧ken

Etymology 1

Compound of door +‎ kijken.

Verb

doorkijken

  1. (intransitive) to continue watching
  2. (transitive) to skim, to briefly or hastily look at
  3. (intransitive) to watch through, to see through
Conjugation
Conjugation of doorkijken (strong class 1, separable)
infinitive doorkijken
past singular keek door
past participle doorgekeken
infinitive doorkijken
gerund doorkijken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kijk door keek door doorkijk doorkeek
2nd person sing. (jij) kijkt door, kijk door2 keek door doorkijkt doorkeek
2nd person sing. (u) kijkt door keek door doorkijkt doorkeek
2nd person sing. (gij) kijkt door keekt door doorkijkt doorkeekt
3rd person singular kijkt door keek door doorkijkt doorkeek
plural kijken door keken door doorkijken doorkeken
subjunctive sing.1 kijke door keke door doorkijke doorkeke
subjunctive plur.1 kijken door keken door doorkijken doorkeken
imperative sing. kijk door
imperative plur.1 kijkt door
participles doorkijkend doorgekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

doorkijken

  1. plural of doorkijk
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.