dyddio

Welsh

Etymology

From dydd (day) +‎ -io.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdəðjɔ/

Verb

dyddio (first-person singular present dyddiaf)

  1. (intransitive) to dawn, to become day
  2. (transitive) to date (to mark with a date)
  3. (transitive) to date, to determine the age of
    Synonym: amseru

Conjugation

Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future dyddia i,
dyddiaf i
dyddi di dyddith o/e/hi,
dyddiff e/hi
dyddiwn ni dyddiwch chi dyddian nhw
conditional dyddiwn i,
dyddswn i
dyddiet ti,
dyddset ti
dyddiai fo/fe/hi,
dyddsai fo/fe/hi
dyddien ni,
dyddsen ni
dyddiech chi,
dyddsech chi
dyddien nhw,
dyddsen nhw
preterite dyddiais i,
dyddies i
dyddiaist ti,
dyddiest ti
dyddiodd o/e/hi dyddion ni dyddioch chi dyddion nhw
imperative dyddia dyddiwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

Mutation

Mutated forms of dyddio
radical soft nasal aspirate
dyddio ddyddio nyddio unchanged

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “dyddio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies