dyl

dyl

1. inflection of dylja:
   1. first-person singular present active indicative
   2. second-person singular present active imperative

• del (Northern Greater Poland)

Borrowed from Middle High German dil, dille.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘl
• Syllabification: dyl

dyl m inan

1. bar, beam, balk

   Synonyms: bal, kloc

2. (Biecz, Żywiec, architecture, in the plural) synonym of podłoga
3. (Kielce) synonym of żerdź (“pole”)

• dyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyl in Polish dictionaries at PWN
• Izydor Kopernicki (1875) “dyle”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 369
• Aleksander Saloni (1908) “dyl”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 333
• Jan Łoś (1886) “dyl”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 183
• Roman Zawiliński (1880) “dyle”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 228