emäkana
Ingrian
Etymology
From emä (“mother”) + kana (“chicken”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈemæˌkɑnɑ/, [ˈe̞mæˌkɑnɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈemæˌkɑnɑ/, [ˈe̞mæˌɡ̊ɑnɑ]
- Rhymes: -ɑnɑ
- Hyphenation: e‧mä‧ka‧na
Noun
emäkana
Declension
| Declension of emäkana (type 3/kana, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | emäkana | emäkanat |
| genitive | emäkanan | emäkannoin |
| partitive | emäkannaa | emäkanoja |
| illative | emäkannaa | emäkannoi |
| inessive | emäkanas | emäkanois |
| elative | emäkanast | emäkanoist |
| allative | emäkanalle | emäkanoille |
| adessive | emäkanal | emäkanoil |
| ablative | emäkanalt | emäkanoilt |
| translative | emäkanaks | emäkanoiks |
| essive | emäkananna, emäkannaan | emäkanoinna, emäkannoin |
| exessive1) | emäkanant | emäkanoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 32