emirat
Catalan
Noun
emirat m (plural emirats)
Derived terms
Danish
Etymology
Noun
emirat n (singular definite emiratet, plural indefinite emirater)
Declension
| neuter gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | emirat | emiratet | emirater | emiraterne |
| genitive | emirats | emiratets | emiraters | emiraternes |
References
- “emirat” in Den Danske Ordbog
Norwegian Bokmål
Etymology
Noun
emirat n (definite singular emiratet, indefinite plural emirat or emirater, definite plural emirata or emiratene)
Derived terms
References
- “emirat” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
Noun
emirat n (definite singular emiratet, indefinite plural emirat, definite plural emirata)
Derived terms
References
- “emirat” in The Nynorsk Dictionary.
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɛˈmi.rat/
Audio: (file) - Rhymes: -irat
- Syllabification: e‧mi‧rat
Noun
emirat m inan
Declension
Declension of emirat
Related terms
nouns
Further reading
- emirat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- emirat in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
Borrowed from French émirat. By surface analysis, emir + -at.
Noun
emirat n (plural emirate)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | emirat | emiratul | emirate | emiratele | |
| genitive-dative | emirat | emiratului | emirate | emiratelor | |
| vocative | emiratule | emiratelor | |||
Swedish
Etymology
Derived from Arabic إمارة (ʔimāra).
Noun
emirat n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | emirat | emirats |
| definite | emiratet | emiratets | |
| plural | indefinite | emirat | emirats |
| definite | emiraten | emiratens |