emotioneren
Dutch
Etymology
Borrowed from French émotionner. Equivalent to emotie + -eren.
Pronunciation
- IPA(key): /eːmoː(t)sioːˈneːrə(n)/, /eːmoː(t)sjoːˈneːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: emo‧ti‧o‧ne‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
emotioneren
- (intransitive) to become emotional
Conjugation
| Conjugation of emotioneren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | emotioneren | |||
| past singular | emotioneerde | |||
| past participle | geëmotioneerd | |||
| infinitive | emotioneren | |||
| gerund | emotioneren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | emotioneer | emotioneerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | emotioneert, emotioneer2 | emotioneerde | ||
| 2nd person sing. (u) | emotioneert | emotioneerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | emotioneert | emotioneerde | ||
| 3rd person singular | emotioneert | emotioneerde | ||
| plural | emotioneren | emotioneerden | ||
| subjunctive sing.1 | emotionere | emotioneerde | ||
| subjunctive plur.1 | emotioneren | emotioneerden | ||
| imperative sing. | emotioneer | |||
| imperative plur.1 | emotioneert | |||
| participles | emotionerend | geëmotioneerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||