empunyar

Catalan

Etymology

From en- +‎ puny +‎ -ar.

Pronunciation

Verb

empunyar (first-person singular present empunyo, first-person singular preterite empunyí, past participle empunyat)

  1. (transitive) to grip

Conjugation

    Conjugation of empunyar (first conjugation)
infinitive empunyar
gerund empunyant
past participle masculine feminine
singular empunyat empunyada
plural empunyats empunyades
person singular plural
first second third first second third
indicative jo tu ell/ella
vostè 		nosaltres
nós 		vosaltres
vós 		ells/elles
vostès
present empunyo empunyes empunya empunyem empunyeu empunyen
imperfect empunyava empunyaves empunyava empunyàvem empunyàveu empunyaven
future empunyaré empunyaràs empunyarà empunyarem empunyareu empunyaran
preterite empunyí empunyares empunyà empunyàrem empunyàreu empunyaren
conditional empunyaria empunyaries empunyaria empunyaríem empunyaríeu empunyarien
subjunctive jo tu ell/ella
vostè 		nosaltres
nós 		vosaltres
vós 		ells/elles
vostès
present empunyi empunyis empunyi empunyem empunyeu empunyin
imperfect empunyés empunyessis empunyés empunyéssim empunyéssiu empunyessin
imperative — tu vostè nosaltres vosaltres
vós 		vostès
affirmative — empunya empunyi empunyem empunyeu empunyin
negative (no) — no empunyis no empunyi no empunyem no empunyeu no empunyin

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.