engratidume

Galician

Etymology

Attested since the 14th century (engratidũe). Semi-learned borrowing from Latin ingratitūdō.

Pronunciation

  • IPA(key): [eŋɡɾatiˈðumɪ]

Noun

engratidume f (plural engratidumes)

  1. (obsolete) ingratitude

References

  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “ngratid”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega