envaiñar

Galician

Etymology

From en- +‎ vaíña +‎ -ar.

Verb

envaiñar (first-person singular present envaíño, first-person singular preterite envaiñei, past participle envaiñado)

  1. (transitive) to sheathe
    Antonym: desenvaiñar

Conjugation

    Conjugation of envaiñar (i becomes í when stressed)
Singular Plural
First-person
(eu) 		Second-person
(ti) 		Third-person
(el / ela / Vde.) 		First-person
(nós) 		Second-person
(vós) 		Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal envaiñar
Personal envaiñar envaiñares envaiñar envaiñarmos envaiñardes envaiñaren
Gerund
envaiñando
Past participle
Masculine envaiñado envaiñados
Feminine envaiñada envaiñadas
Indicative
Present envaíño envaíñas envaíña envaiñamos envaiñades envaíñan
Imperfect envaiñaba envaiñabas envaiñaba envaiñabamos envaiñabades envaiñaban
Preterite envaiñei envaiñaches envaiñou envaiñamos envaiñastes envaiñaron
Pluperfect envaiñara envaiñaras envaiñara envaiñaramos envaiñarades envaiñaran
Future envaiñarei envaiñarás envaiñará envaiñaremos envaiñaredes envaiñarán
Conditional envaiñaría envaiñarías envaiñaría envaiñariamos envaiñariades envaiñarían
Subjunctive
Present envaíñe envaíñes envaíñe envaiñemos envaiñedes envaíñen
Imperfect envaiñase envaiñases envaiñase envaiñásemos envaiñásedes envaiñasen
Future envaiñar envaiñares envaiñar envaiñarmos envaiñardes envaiñaren
Imperative
Affirmative envaíña envaíñe envaiñemos envaiñade envaíñen
Negative (non) non envaíñes non envaíñe non envaiñemos non envaiñedes non envaíñen

Derived terms

  • desenvaiñar

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.