erélytelen
Hungarian
Etymology
From erély (“energy, firmness”) + -telen (“un-, -less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛreːjtɛlɛn]
- Hyphenation: erély‧te‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
erélytelen (comparative erélytelenebb, superlative legerélytelenebb)
- (of a person) tepid, uninterested, languid (exhibiting little passion or eagerness)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | erélytelen | erélytelenek |
| accusative | erélytelent | erélyteleneket |
| dative | erélytelennek | erélyteleneknek |
| instrumental | erélytelennel | erélytelenekkel |
| causal-final | erélytelenért | erélytelenekért |
| translative | erélytelenné | erélytelenekké |
| terminative | erélytelenig | erélytelenekig |
| essive-formal | erélytelenként | erélytelenekként |
| essive-modal | erélytelenül | — |
| inessive | erélytelenben | erélytelenekben |
| superessive | erélytelenen | erélyteleneken |
| adessive | erélytelennél | erélyteleneknél |
| illative | erélytelenbe | erélytelenekbe |
| sublative | erélytelenre | erélytelenekre |
| allative | erélytelenhez | erélytelenekhez |
| elative | erélytelenből | erélytelenekből |
| delative | erélytelenről | erélytelenekről |
| ablative | erélytelentől | erélytelenektől |
| non-attributive possessive – singular |
erélytelené | erélyteleneké |
| non-attributive possessive – plural |
erélytelenéi | erélytelenekéi |
Derived terms
- erélytelenség
See also
- Appendix:Hungarian words with ly
Further reading
- erélytelen in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).